Book 6.867-881
Anchises describes the misfortunes and greatness of Marcellus the younger.
Tum pater Anchises, lacrimis ingressus obortis:
867
“O gnate, ingentem luctum ne quaere tuorum;
868
ostendent terris hunc tantum fata, neque ultra
869
esse sinent. Nimium vobis Romana propago
870
visa potens, Superi, propria haec si dona fuissent.
871
Quantos ille virum magnam Mavortis ad urbem
872
campus aget gemitus, vel quae, Tiberine, videbis
873
funera, cum tumulum praeterlabere recentem!
874
Nec puer Iliaca quisquam de gente Latinos
875
in tantum spe tollet avos, nec Romula quondam
876
ullo se tantum tellus iactabit alumno.
877
Heu pietas, heu prisca fides, invictaque bello
878
dextera! Non illi se quisquam impune tulisset
879
obvius armato, seu cum pedes iret in hostem,
880
seu spumantis equi foderet calcaribus armos.
881