Hos ego digrediens lacrimis adfabar obortis:
492
“Vivite felices, quibus est fortuna peracta
493
iam sua; nos alia ex aliis in fata vocamur.
494
Vobis parta quies; nullum maris aequor arandum,
495
arva neque Ausoniae semper cedentia retro
496
quaerenda. Effigiem Xanthi Troiamque videtis
497
quam vestrae fecere manus, melioribus, opto,
498
auspiciis, et quae fuerit minus obvia Grais.
499
Si quando Thybrim vicinaque Thybridis arva
500
intraro, gentique meae data moenia cernam,
501
cognatas urbes olim populosque propinquos,
502
Epiro, Hesperia, quibus idem Dardanus auctor
503
atque idem casus, unam faciemus utramque
504
Troiam animis; maneat nostros ea cura nepotes.”
505