Book 2.76-93
The man begins to speak, and reveals himself to be a Greek named Sinon.
Ille haec, deposita tandem formidine, fatur:
76
“Cuncta equidem tibi, rex, fuerit quodcumque, fatebor
77
vera,” inquit; “neque me Argolica de gente negabo:
78
hoc primum; nec, si miserum fortuna Sinonem
79
finxit, vanum etiam mendacemque improba finget.
80
Fando aliquod si forte tuas pervenit ad auris
81
Belidae nomen Palamedis et incluta fama
82
gloria, quem falsa sub proditione Pelasgi
83
insontem infando indicio, quia bella vetabat,
84
demisere neci, nunc cassum lumine lugent.
85
Illi me comitem et consanguinitate propinquum
86
pauper in arma pater primis huc misit ab annis,
87
dum stabat regno incolumis regumque vigebat
88
conciliis, et nos aliquod nomenque decusque
89
gessimus. Invidia postquam pellacis Ulixi –
90
haud ignota loquor – superis concessit ab oris,
91
adflictus vitam in tenebris luctuque trahebam,
92
et casum insontis mecum indignabar amici.
93