Book 1.736-747
Iopas, a Carthaginian poet, sings a song about the sun and moon, and other works of nature.
Dixit, et in mensam laticum libavit honorem,
736
primaque, libato, summo tenus attigit ore,
737
tum Bitiae dedit increpitans; ille impiger hausit
738
spumantem pateram, et pleno se proluit auro
739
post alii proceres. Cithara crinitus Iopas
740
personat aurata, docuit quem maximus Atlas.
741
Hic canit errantem lunam solisque labores;
742
unde hominum genus et pecudes; unde imber et ignes;
743
Arcturum pluviasque Hyadas geminosque Triones;
744
quid tantum Oceano properent se tinguere soles
745
hiberni, vel quae tardis mora noctibus obstet.
746
Ingeminant plausu Tyrii, Troesque sequuntur.
747