Book 9.324-338
Nisus kills Rhamnes, a Rutulian augur, before killing many other still sleeping Italians.
Sic memorat vocemque premit; simul ense superbum
324
Rhamnetem adgreditur, qui forte tapetibus altis
325
exstructus toto proflabat pectore somnum.
326
Rex idem et regi Turno gratissimus augur,
327
sed non augurio potuit depellere pestem.
328
Tris iuxta famulos temere inter tela iacentis
329
armigerumque Remi premit aurigamque sub ipsis
330
nanctus equis ferroque secat pendentia colla;
331
tum caput ipsi aufert domino truncumque relinquit
332
sanguine singultantem; atro tepefacta cruore
333
terra torique madent. Nec non Lamyrumque Lamumque
334
et iuvenem Serranum, illa qui plurima nocte
335
luserat, insignis facie, multoque iacebat
336
membra deo victus: felix, si protinus illum
337
aequasset nocti ludum in lucemque tulisset.
338