Book 9.207-218
Nisus declines and tells Euryalus that the young are more deserving of life.
Nisus ad haec: “Equidem de te nil tale verebar
207
nec fas, non, ita me referat tibi magnus ovantem
208
Iuppiter aut quicumque oculis haec aspicit aequis.
209
Sed si quis, quae multa vides discrimine tali,
210
si quis in adversum rapiat casusve deusve,
211
te superesse velim; tua vita dignior aetas.
212
Sit qui me raptum pugna pretiove redemptum
213
mandet humo solita aut si qua id fortuna vetabit,
214
absenti ferat inferias decoretque sepulchro.
215
Neu matri miserae tanti sim causa doloris,
216
quae te sola, puer, multis e matribus ausa
217
persequitur magni nec moenia curat Acestae.”
218