Book 7.249-262
Latinus thinks not of the gifts but of his daughter and the prophecy of Faunus. He welcomes the Trojans.
Talibus Ilionei dictis defixa Latinus
249
obtutu tenet ora soloque immobilis haeret
250
intentos volvens oculos. Nec purpura regem
251
picta movet nec sceptra movent Priameia tantum,
252
quantum in conubio natae thalamoque moratur,
253
et veteris Fauni volvit sub pectore sortem,
254
hunc illum fatis externa ab sede profectum
255
portendi generum paribusque in regna vocari
256
auspiciis, huic progeniem virtute futuram
257
egregiam et totum quae viribus occupet orbem.
258
tandem laetus ait: “Di nostra incepta secundent
259
auguriumque suum; dabitur, Troiane, quod optas,
260
munera nec sperno. Non vobis rege Latino
261
divitis uber agri Troiaeve opulentia deerit.
262