Talia dicentem iamdudum aversa tuetur,
362
huc illuc volvens oculos, totumque pererrat
363
luminibus tacitis, et sic accensa profatur:
364
“Nec tibi diva parens, generis nec Dardanus auctor,
365
perfide; sed duris genuit te cautibus horrens
366
Caucasus, Hyrcanaeque admorunt ubera tigres.
367
Nam quid dissimulo, aut quae me ad maiora reservo?
368
Num fletu ingemuit nostro? Num lumina flexit?
369
Num lacrimas victus dedit, aut miseratus amantem est?
370
Quae quibus anteferam? Iam iam nec maxima Iuno,
371
nec Saturnius haec oculis pater aspicit aequis.
372
Nusquam tuta fides. Eiectum litore, egentem
373
excepi, et regni demens in parte locavi;
374
amissam classem, socios a morte reduxi.
375
Heu furiis incensa feror! Nunc augur Apollo,
376
nunc Lyciae sortes, nunc et Iove missus ab ipso
377
interpres divom fert horrida iussa per auras.
378