Nocte volat caeli medio terraeque per umbram,
184
stridens, nec dulci declinat lumina somno;
185
luce sedet custos aut summi culmine tecti,
186
turribus aut altis, et magnas territat urbes;
187
tam ficti pravique tenax, quam nuntia veri.
188
Haec tum multiplici populos sermone replebat
189
gaudens, et pariter facta atque infecta canebat:
190
venisse Aenean, Troiano sanguine cretum,
191
cui se pulchra viro dignetur iungere Dido;
192
nunc hiemem inter se luxu, quam longa, fovere
193
regnorum immemores turpique cupidine captos.
194
Haec passim dea foeda virum diffundit in ora.
195
Protinus ad regem cursus detorquet Iarban,
196
incenditque animum dictis atque aggerat iras.
197