Book 3.34-48
Aeneas is disturbed at the sight, and gives a prayer. The mound of earth speaks.
Multa movens animo nymphas venerabar agrestis
34
Gradivumque patrem, Geticis qui praesidet arvis,
35
rite secundarent visus omenque levarent.
36
Tertia sed postquam maiore hastilia nisu
37
adgredior, genibusque adversae obluctor harenae –
38
eloquar, an sileam? – gemitus lacrimabilis imo
39
auditur tumulo, et vox reddita fertur ad auris:
40
“Quid miserum, Aenea, laceras? Iam parce sepulto;
41
parce pias scelerare manus. Non me tibi Troia
42
externum tulit, aut cruor hic de stipite manat.
43
Heu, fuge crudelis terras, fuge litus avarum:
44
nam Polydorus ego; hic confixum ferrea texit
45
telorum seges et iaculis increvit acutis.”
46
Tum vero ancipiti mentem formidine pressus
47
obstipui, steteruntque comae et vox faucibus haesit.
48