Dixerat ille; et iam per moenia clarior ignis
705
auditur, propiusque aestus incendia volvunt.
706
“Ergo age, care pater, cervici imponere nostrae;
707
ipse subibo umeris, nec me labor iste gravabit:
708
quo res cumque cadent, unum et commune periclum,
709
una salus ambobus erit. Mihi parvus Iulus
710
sit comes, et longe servet vestigia coniunx:
711
vos, famuli, quae dicam, animis advertite vestris.
712
Est urbe egressis tumulus templumque vetustum
713
desertae Cereris, iuxtaque antiqua cupressus
714
religione patrum multos servata per annos.
715
Hanc ex diverso sedem veniemus in unam.
716
Tu, genitor, cape sacra manu patriosque Penatis;
717
me, bello e tanto digressum et caede recenti,
718
attrectare nefas, donec me flumine vivo
719
abluero.”
720