Book 11.152-163
Evander laments the death of Pallas and that the father would outlive his son.
“Non haec, O Palla, dederas promissa parenti,
152
cautius ut saevo velles te credere Marti;
153
haud ignarus eram, quantum nova gloria in armis
154
et praedulce decus primo certamine posset.
155
Primitiae iuvenis miserae bellique propinqui
156
dura rudimenta et nulli exaudita deorum
157
vota precesque meae! Tuque, O sanctissima coniunx,
158
felix morte tua neque in hunc servata dolorem!
159
Contra ego vivendo vici mea fata, superstes
160
restarem ut genitor. Troum socia arma secutum
161
obruerent Rutuli telis! Animam ipse dedissem
162
atque haec pompa domum me, non Pallanta, referret,
163