Dixit, et avertens rosea cervice refulsit,
402
ambrosiaeque comae divinum vertice odorem
403
spiravere, pedes vestis defluxit ad imos,
404
et vera incessu patuit dea. Ille ubi matrem
405
adgnovit, tali fugientem est voce secutus:
406
“Quid natum totiens, crudelis tu quoque, falsis
407
ludis imaginibus? Cur dextrae iungere dextram
408
non datur, ac veras audire et reddere voces?”
409