Cui mater media sese tulit obvia silva,
314
virginis os habitumque gerens, et virginis arma
315
Spartanae, vel qualis equos Threissa fatigat
316
Harpalyce, volucremque fuga praevertitur Hebrum.
317
Namque umeris de more habilem suspenderat arcum
318
venatrix, dederatque comam diffundere ventis,
319
nuda genu, nodoque sinus collecta fluentis.
320
Ac prior, “Heus,” inquit, “iuvenes, monstrate mearum
321
vidistis si quam hic errantem forte sororum,
322
succinctam pharetra et maculosae tegmine lyncis,
323
aut spumantis apri cursum clamore prementem.”
324