Book 1.124-141
Neptune arrives, sensing the disturbance in his dominion. He addresses the winds before sending them off.
Interea magno misceri murmure pontum,
124
emissamque hiemem sensit Neptunus, et imis
125
stagna refusa vadis, graviter commotus; et alto
126
prospiciens, summa placidum caput extulit unda.
127
Disiectam Aeneae, toto videt aequore classem,
128
fluctibus oppressos Troas caelique ruina,
129
nec latuere doli fratrem Iunonis et irae.
130
Eurum ad se Zephyrumque vocat, dehinc talia fatur:
131
“Tantane vos generis tenuit fiducia vestri?
132
Iam caelum terramque meo sine numine, venti,
133
miscere, et tantas audetis tollere moles?
134
Quos ego – sed motos praestat componere fluctus.
135
Post mihi non simili poena commissa luetis.
136
Maturate fugam, regique haec dicite vestro:
137
non illi imperium pelagi saevumque tridentem,
138
sed mihi sorte datum. Tenet ille immania saxa,
139
vestras, Eure, domos; illa se iactet in aula
140
Aeolus, et clauso ventorum carcere regnet.”
141